HISTORIA TURNIEJU
7. Klasyfikacja drużynowa
„Turniej styczniowy” od samego początku był turniejem indywidualnym. Jednak w latach 1974-1992 prowadzono także klasyfikację drużynową. Na początku zawodów zgłaszano trzyosobowe zespoły, które rywalizowały o specjalnie przygotowaną nagrodę: „Szczerbiec – miecz koronacyjny królów polskich”. O końcowej kolejności drużyn decydowała suma punktów uzyskana przez trzech zawodników poszczególnych ekip6. Do udziału w pierwszym turnieju drużynowym w roku 1974 zaproszono ekipy z następujących klubów: Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski, Ikar Inowrocław, Rzemieślnik Kalisz, DKZK Konin, Ceramik Krotoszyn, PZGS Leszno, Ostrovia Ostrów, Lech Poznań, Pocztowiec Poznań, Stomil Poznań, PDK Szamotuły, Elektryk Toruń, ZNP Trzcianka, Tur Turek. Zwycięzcami pierwszej drużynowej rywalizacji okazali się szachiści poznańskiego Lecha, którzy triumfowali jeszcze w latach 1983 i 1987. Również trzykrotnym zwycięstwem w klasyfikacji drużynowej pochwalić się może ekipa z Gniezna. Pierwszy triumf gnieźnieńskiego Chrobrego miał miejsce w roku 1975, zaś dwa kolejne – pod szyldem Orkanu Gniezno – w latach 1978 i 1981. Właśnie jako Orkan Gniezno występowali w turnieju wyzwolenia nasi szachiści w latach 1977-81. W skład gnieźnieńskiej drużyny wchodzili urodzeni w podgnieźnieńskim Braciszewie bracia Kujawscy – Jan, Kazimierz, Ryszard i Zygmunt oraz Marek Maćkowiak. Najczęściej, bo aż sześciokrotnie (w latach 1979, 1980, 1982, 1984, 1989, 1992), „Szczerbiec Bolesława Chrobrego” zdobywał zespół Pocztowca Poznań. Początkowo dla uczestników zwycięskich drużyn przygotowywano upominki, jednak od lat osiemdziesiątych do podziału przeznaczano określoną wcześniej pulę nagród finansowych.
6Szczegółowe wyniki rywalizacji drużynowej znaleźć można w zestawieniu znajdującym się na końcu niniejszego opracowania.